ပဲတီစိမ်းဖျက်ပိုးများကို ဓာတုဆေးမသုံးဘဲ ကာကွယ်နှိမ်နင်းနည်း

ပဲတီစိမ်းဟာ နုန်းစနယ်မြေမှာ ကောင်းစွာဖြစ်ထွန်းတဲ့ သီးနှံတစ်မျိုးဖြစ်ပါတယ်။ များသောအားဖြင့် မိုးရာသီအကုန် ဆောင်းရာသီမှာ စိုက်ပျိုးကြလေ့ရှိပါတယ်။ အချို့ဒေသတွေမှာတော့ မိုးရာသီမှာပါ စိုက်ပျိုးကြတာ တွေ့ရပါတယ်။ ပဲစိုက်ရာသီရောက်တဲ့အခါမှာဆိုရင်လည်း တောင်သူတွေဟာ နေရာ၊ ဒေသ၊ ရေမြေရာသီဥတုကိုလိုက်ပြီး ပဲအမျိုးမျိုးကို စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်ကြပါတယ်။ ပဲတီစိမ်းရဲ့ သက်တမ်းမှာ ၇၀ မှ ၇၅ ရက်ခန့်ရှိပြီး သက်တမ်းကိုလိုက်ကာ အဖျက်ပိုးများ ကျရောက်ဖျက်ဆီးနိုင်ပါတယ်။ ပဲစိုက်ပျိုးတဲ့ တောင်သူတွေဟာဆိုရင် စပါးနဲ့ အခြားသီးနှံတွေမှာထက် ပဲသီးနှံတွေမှာ ပိုးသတ်ဆေးကို အများအပြားသုံးစွဲလေ့ရှိကြပါတယ်။ 

ပဲအမျိုးအမျိုးဟာဆိုရင် စားသုံးသူအများအပြားရှိတဲ့အပြင် ပြည်ပသို့လည်း တင်ပို့ရောင်းချတာတွေရှိတာကြောင့် ဓာတုပိုးသတ်ဆေးများကို အလွန်အကျွံ အသုံးပြုမယ်ဆိုရင် ဓာတ်ကြွင်းအာနိသင်များကြောင့် စားသုံးသူတို့ရဲ့ ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်နိုင်သလို သီးနှံများရောင်းချရာမှာလည်း ဈေးကွက်ကို ထိခိုက်နိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ယခုဆောင်းပါးမှာ‌တော့ ပဲတီစိမ်းမှာ ကျရောက်တတ်တဲ့ ပိုးမွှားများအကြောင်းနဲ့ ၎င်းအဖျက်ပိုးများကို သဘာဝနည်းများဖြင့် နှိမ်နင်းမယ့်နည်းလမ်း အချို့ကိုပဲ အဓိကထားပြီး မျှဝေပေးသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

၁။ ယင်ဖြူ  

ယင်ဖြူဟာ ပဲပင်သက်တမ်း ၂၀ ရက်သားမှ ၅၀ ရက်သားအထိ ကျရောက်နိုင်ပါတယ်။ ယင်ဖြူကျ‌ရောက်ခြင်းကြောင့် အဝါရောင်မိုစိတ် ဗိုင်းရပ်စ် (Yellow Mosaic virus) ရောဂါကိုလည်း ဖြစ်စေနိုင်ပြီး ဆိုးဆိုးရွားရွားကျရောက်ပါက သီးနှံအထွက်နှုန်း ထိခိုက်နိုင်ပါတယ်။ ယင်ဖြူဟာ အရွက်ရဲ့အောက်မျက်နှာပြင်မှာနေတာကြောင့် သေချာစစ်ဆေးဖို့လိုပြီး ဆေးဖျန်းပါက အောက်မျက်နှာပြင်ကို ဆေးထိအောင်ဖျန်းပေးဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် အဝါရောင်ကော်ထောင်ခြောက် (Yellow Sticky Trap) များကို ၁ ဧကလျှင် ၄ - ၅ ခုနှုန်း အသုံးပြုပြီး ကာကွယ်နှိမ်နင်းနိုင်ပါတယ်။ အဝါရောင် ကော်ထောင်ခြောက် (Yellow Sticky Trap) များကို အသုံးပြုခြင်းဖြင့် မိမိစိုက်ခင်းအတွင်းမှာ ရှိနေသော အင်းဆက်ပိုးမွှားကိုလည်း ကင်းထောက် စစ်ဆေးပြီးသားဖြစ်စေပါတယ်။

*ယင်ဖြူအား ကာကွယ်ရန် နံနက်စောစော နေမထွက်မီအချိန်မှာ စိုက်ခင်းအား မီးခိုးမှိုင်းတိုက်ခြင်းကိုလည်း ပြုလုပ်နိုင်ပါတယ်။ 

၂။ ပဲပင်စည်ထိုးယင် 

ပဲပင်စည်ထိုးယင်မှာ ပဲပင်သက်တမ်း ၂၀ ရက်သားမှ ပန်းပွင့်ချိန် ၃၅ ရက်သားအထိ ကျရောက်လေ့ရှိပါတယ်။ ပဲပင်စည်ထိုးယင်ကျရောက်ပါက အပင်ငယ်အဆင့်မှာပင် ဝါခြောက်ပြီး သေသွားနိုင်ပါတယ်။ အချို့မှာ အသီးအပွင့်ဝင်စအချိန်မှာ မီးလောင်သကဲ့သို့ ဝါခြောက်ပြီး သေတာမျိုးကိုလည်း တွေ့နိုင်ပါတယ်။ ၎င်းအဖျက်ပိုးဟာဆိုရင် သီးနှံရဲ့ အထွက်နှုန်း ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းလောက်အထိကို ထိခိုက်ပျက်စီးနိုင်တာဖြစ်ပါတယ်။ ၎င်းပိုးဟာ အရွက်ပေါ်မှာ ဥဥပြီး ဥမှပေါက်တဲ့ လောက်ကောင်ငယ်တွေဟာ အရွက်အတွင်းသားကနေတစ်ဆင့် ရွက်ညှာသို့ဝင်ပါတယ်။ ထိုမှတစ်ဆင့် ပင်စည်ထဲသို့ဝင်ရောက်သွားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ လောက်ကောင်ငယ်တွေဟာ ပင်စည်ထဲမှာစားသောက်ရင်းနဲ့ ပင်စည်ဟာဖောင်းကြွပြီး အက်ကွဲကြောင်း ပုံစံတွေ့နိုင်ပါတယ်။ ပင်စည်ကို ခွဲကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ လောက်ကောင်ကို တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ဖျက်ဆီးမှု လက္ခဏာတွေ့ရမယ်ဆိုရင်တော့ ၎င်းအပင်တွေကို နုတ်ယူမီးရှို့ဖျက်စီးပေးပါ။ မြေပြင်ချိန်မှာ ထယ်ရေးနက်နက်ထိုးပြီး အလေ့ကျပေါက်နေတဲ့ ပေါင်းပင်တွေနဲ့ ပဲရိုင်းပင်တွေကို မီးရှို့ဖျက်စီးပါ။

*အချိန်စောစိုက်ခြင်းနဲ့ သီးညှပ်စိုက်ခြင်း တို့ကိုပြုလုပ်ပေးခြင်းဖြင့်လည်း အဖျက်ပိုးများကို လျော့ကျစေနိုင်ပါတယ်။ 

၃။ ပျ၊ ဖြုတ်၊ လှေးပိုး 

ပျ၊ ဖြုတ်၊ လှေးပိုးများမှာ ပဲပင်သက်တမ်း ၂၀ ရက်သားမှ ၅၀ ရက်သားအထိ ကျရောက်တတ်သော အဖျက်ပိုးများဖြစ်ပါတယ်။ ပိုးများဟာ အပင်ခြေနဲ့ အရွက်အောက်ဘက်မှာနေတာကြောင့် ဆေးဖျန်းမယ်ဆိုရင် ဂရုစိုက်ပြီးသေချာဖျန်းဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ၎င်းတို့ဟာ အရွက်အောက်ဘက်မှာနေပြီး ပင်ရည်ကိုစုပ်ယူစားသုံးတဲ့ စုပ်စားပိုးများဖြစ်ပါတယ်။

*၎င်းပိုးများအား ကာကွယ်ရန် အဝါရောင်ကော်ထောင်ခြောက်များအသုံးပြုခြင်း၊ မနက်စောစောမီးခိုးမှိုင်းတိုက်ခြင်း၊ စိုက်ခင်းများစုပေါင်း၍ မီးထောင်ခြောက်ထွန်းခြင်း၊ ဆပ်ပြာဖျော်ရည် ပက်ဖျန်းခြင်း၊ စိုက်ခင်းပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ပေါင်းမြက်များနဲ့ ပဲမျိုးရင်းဝင်အပင်များအားဖယ်ရှားခြင်း စသည်ဖြင့် ပြုလုပ်နိုင်ပါတယ်။ 

၄။ ငမြှောင်တောင် 

ငမြှောင်တောင်ပိုးဟာ ပဲပင်သက်တမ်း ၂၀ ရက်သားမှ ရိတ်သိမ်းခူးဆွတ်ချိန်အထိ ကျရောက်နိုင်ပါတယ်။ ငမြှောင်တောင်ရဲ့ ပိုးလောက်ကောင်ငယ်များဟာ အရွက်များကို ခြစ်စားပြီး အကောင်ကြီးတွေကတော့ အပင်ကို ကိုက်ဖြတ်စားသောက်တတ်ပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ငမြှောင်တောင်ကျရောက်ဖျက်ဆီးပါက စိုက်ခင်းထဲမှာ အပင်ငုတ်တိုများကို တွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့ရဲ့ ဥမြုံများနဲ့ ပိုးလောက်ကောင်များကို တွေ့ရှိပါက ချက်ချင်းဖျက်ဆီးသင့်ပါတယ်။ ညဘက်မှာ စိုက်ခင်းတွေထဲ မီးထောင်ခြောက်များထွန်းပြီး ပိုးဖလံများကို ဖမ်းယူဖျက်ဆီးနိုင်ပါတယ်။

*စိုက်ခင်းပတ်ဝန်းကျင်မှာရှိတဲ့ အမှိုက်သရိုက်တွေနဲ့ ပေါင်းမြက်တွေကိုလည်း ပုံမှန် ရှင်လင်းပေးသင့်ပါတယ်။

၅။ ပွင့်ထွေးပိုး၊ ပဲတောင့်ထိုးပိုး 

ပွင့်ထွေးပိုးမှာ ပဲသက်တမ်း ၃၅ ရက်သားမှ ၅၀ ရက်သား အတွင်း ကျရောက်လေ့ရှိပြီး ပဲတောင့်ထိုးပိုးမှာ ၅၀ ရက်သားမှ ခူးဆွတ်ချိန်အထိ ကျရောက်ဖျက်ဆီးတတ်ပါတယ်။ ပွင့်ထွေးပိုးနဲ့ ပဲတောင့်ထိုး ပိုးများဟာ အရွက်၊ အဖူး၊ အပွင့်နဲ့ အသီးတို့ကို ၎င်းတို့ရဲ့ ပါးစပ်ကနေထွက်ရှိတဲ့ ပိုးချည်မျှင်နဲ့ လုံးထွေးပြီး စားသောက်ဖျက်ဆီးတာ ဖြစ်ပါတယ်။

*ဒါ့ကြောင့် ပိုးချည်မျှင်နဲ့ လုံးထွေးနေတဲ့ အပင်အစိတ်အပိုင်းများ၊ အပေါက်တွေ့ရှိရတဲ့ သီးတောင့်များနဲ့ ပိုးကောင်များကို ဖမ်းယူဖျက်ဆီးရပါမယ်။

ကိုးကားချက် 

- ပဲတီစိမ်းသက်တမ်းအလိုက် ကျရောက်တတ်သော ပိုးမွှားများနှင့် ပိုးသတ်ဆေး ဓာတ်ကြွင်းလျော့နည်းစေရန် အသုံးပြုသင့်သော ဆေးများလမ်းညွှန်  (DOA)

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ပြောင်ခင်းမှာ ပေါင်းရှင်းဖို့ ဘူဒိုဇာ လာပြီ ဒိုး... ပြောင်းခင်း စိုက်နေရင်း ပေါင်းခင်းမဖြစ်သွားရအောင် မအပ်စပ်တဲ့ ပေါင်းတွေအကုန်ဒိုးဖို့ "ဘူဒိုဇာ" လာပြီဗျို့။ ပြောင်းခင်းထဲက ပေါင်းတွေကို အမြစ်ပြတ် သုတ်သင်ပေးမယ့် အစွမ်းထက်ထက် ဆေးတစ်လက် ဆိုရင် ပေါင်းမနိုင်ခင် "ပြောင်း" နိုင်ဖို့ ပြောင်းအထူး ရွေးချယ်ပေါင်းသတ်ဆေး "ဘူဒိုဇာ" နဲ့ဆိုရင် ဘယ်ပေါင်းတွေ ခံနိုင်ပါ့မလဲ? အဓိကပေါက်တတ်တဲ့ "မြေဇာ၊ မြက်ယား၊ ဆင်ငို၊ လက်သဲခွ၊ ဝမ်းဘဲစာ၊ လေးခွမြက်၊ ဝက်ကျွတ်၊ တောဟင်းနုနွယ်၊ မှိုချဥ်၊ ဟင်းဂလာ၊ ခွေးသေးပန်း၊ ဗောက်ပင်၊ ဗောက်လောက်ညို၊ ဆေးပုလဲ၊ ပရန္နဝါ၊ မြက်မုန်ညင်း" တို့ကို အမြစ်ပြတ် အထူးနှိမ်နင်းဖို့ "ဘူဒိုဇာ" ရှိရင် စိတ်သာချလိုက် ဦးကြီးတို့ရေ။ ပြောင်းဖူးပင် တစ်လသားမပြည့်မီ ပေါင်းအရွက် (၂-၄) ရွက် ထွက်ချိန်မှာ အချိန်မှန်မှန်နဲ့ မြန်မြန် သုံးထားဖို့ပဲ တိုက်တွန်းလိုက်ချင်တယ်ဗျ။ လက်မနှေးဘဲ အခုပဲ ပြောင်းခင်းထဲကပေါင်းတွေ "ဘူဒိုဇာ" နဲ့ ရှင်းလိုက်ရအောင်။

Read more

Facebook page သို့သွားရန်