ပြည်ပပို့ကုန် ကဏန်းပျော့မွေးမြူရေး အပိုင်း(၂)

ကဏန်းပျော့၏ သဘာဝ

ကဏန်းပျော့တွင် သဘာဝကဏန်းပျော့နှင့် မွေးမြူရေးကဏန်းပျော့ဟူ၍ ရှိကြပါသည်။ ရေငန်ကဏန်းများမှာ ပုံမှန်အတိုင်းဆိုပါက ရက်ပေါင်း (၄၅) ရက်မှ ရက် (၉၀) အတွင်း အရေခွံလဲတတ်ကြပါသည်။

ယင်းအပြင် ကဏန်းများမှ မိမိခန္ဓာကိုယ် အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုခု(ဥပမာ-လက်ချောင်းလေးများ တစ်နေရာရာတွင် ကျိုးပဲ့သွားပါက) လည်း အရေခွံလဲကြပြီး သူတို့ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း မူလအတိုင်း အကောင်းပြန်ဖြစ်သွားတတ်ကြပါသည်။

သဘာဝကဏန်းပျော့တွင်မူ ကဏန်းအမ အရေခွံလဲပြီဆိုတာနှင့် ကဏန်းထီးက သူ့ခြေလက် ၅ စုံဖြင့် ကဏန်းမတစ်ကောင်လုံးကို ဖက်တွယ်ထားပြီး အချိန်ပြည့် အကာအကွယ်ပေးထားပါသည်။

ကဏန်းအမ အရေခွံမာလာပြီဆိုပါက ကဏန်းဖိုက အခွံမာကို ခွာချပေးပါသည်။ ယင်းရက်များတွင် ကဏန်းအထီးက အစာလုံးဝ မစားဘဲ ကဏန်းမကို စောင့်ရှောက်ပေးပါသည်။ သို့သော် ကဏန်းထီး အရေခွံလဲလျှင်မူတော့ ကဏန်းအမ ရောက်လာပြီး ကဏန်းထီးတစ်ကောင်လုံးကို သူ့လက်မဖြင့်ညှပ်ပြီးစားပစ်လေ့ ရှိကြပါသည်။ ထိုကား သဘာဝကဏန်းပျော့များ အရေခွံလဲခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ 

မွေးမြူရေးကဏန်း အခွံလဲပြီးပါက ၈ နာရီ အတွင်း အခွံများက ပြန်မာသွားတတ်သလို အခွံလဲပြီးပြီးချင်း ရေချိုနဲ့စိမ်ခံရပါက အခွံကပျော့နေပြီး ရေငန်ပြန်စိမ်လိုက်လျှင်မူ အခွံပြန်မာသွားပါသည်။

ထို့ကြောင့် ကဏန်းပျော့မွေးမြူကြတဲ့သူများအနေဖြင့် အရေခွံလဲပြီး ပျော့နေသည့်ကဏန်းများ ပြန်ပြီး မမာသွားရအောင် အချိန်နှင့်တပြေးညီ စစ်ဆေးနေရပါသည်။ အများအားဖြင့် ကဏန်းပျော့ မွေးမြူရေးတွင် သဘာဝအတိုင်း အရေခွံလဲတာကိုပဲ စောင့်ဆိုင်းပြီး လုပ်ကိုင်ကြရပါသည်။ 

အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများက ကဏန်းပျော့မွေးမြူသူတွေကတော့ အချိန်တိုအတွင်းမှာ စီးပွားဖြစ် အများကြီး မွေးမြူလို့ရရှိနိုင်အောင် ခြေလက်တွေကို တမင်ချိုးဖဲ့ပြီးမှ လုပ်ဆောင်ကြပါသည်။  ကဏန်းပျော့အောင် မွေးမြူဖို့ဆိုပါက ပလတ်စတစ်ခြင်း တစ်ခုစီတွင် ကဏန်းတစ်ကောင်ပဲ ထည့်ရပါသည်။ ခြင်းတစ်လုံးထဲတွင် အထီး၊ အမ ရောမထည့်ရပါ။ အကြောင်းရင်းမှာ အစာအတွက် အထီးက အမ၏စားသောက်ခြင်းကို ခံရပြီးသေဆုံးနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

အထက်ဖော်ပြပါအချက်များမှာ ကဏန်းပျော့အရေခွံလဲခြင်းကို ဗဟုသုတအနေဖြင့် ပြောပြခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ကဏန်းအသက်အရွယ်အလိုက် အခွံလဲနှုန်း

ကဏန်းပျော့ထုတ်လုပ်ရာတွင် ကဏန်းတိုင်းမရဟု ဆိုပါသည်။ ကဏန်းအရေခွံလဲရာတွင် ၄င်းတို့၏အရွယ်ပေါ် မူတည်ပါသည်။ ကဏန်းစျေးကွက်၌ အသက်အရွယ်ကို အလေးချိန်ဂရမ်ဖြင့် သတ်မှတ်ကြပါသည်။

ကဏန်းအသက်အရွယ်အလိုက် အခွံလဲနှုန်းမှာ အလေးချိန် ၇၀ ဂရမ်မှ ၁၀၀ ဂရမ်အတွင်းက ၁၅ ရာခိုင်နှုန်း၊ အလေးချိန် ၁၀၀ ဂရမ်မှ ၁၅၀ ဂရမ်အတွင်းက ၃၅ ရာခိုင်နှုန်း၊ အလေးချိန် ၁၅၀ ဂရမ်မှ ၂၀၀ ဂရမ်အတွင်းက ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းသာ အခွံလဲတတ်ကြပါသည်။

ရေထရက်တွင် ကဏန်းပျော့အထွက်များကြောင်း သိရပါသည်။ အလေးချိန် ၂၀၀ ဂရမ်ကျော် ကဏန်းကြီးများမှာမူ အခွံလဲမှု နှေးကွေးသောကြောင့် ကဏန်းပျော့မွေးမြူရန် တွက်ခြေမကိုက်ကြတော့သဖြင့် အခွံမာအနေဖြင့်သာ ရောင်းဝယ်ကြပါသည်။

ကဏန်းကုန်ကြမ်းရရှိမှု

ကဏန်းပျော့မွေးမြူရန် အလေးချိန် ၁၀၀ မှ ၁၅၀  ဂရမ် (ကျောခွံအလျှား ၂ ဒသမ ၅ လက်မဝန်းကျင်) အရွယ်ကိုသာ ဝယ်ယူမွေးမြူရပါသည်။ ကဏန်းကုန်ကြမ်းကို လပွတ္တာ၊ ဖျာပုံ၊ ရခိုင်ကမ်းရိုးတန်းတို့မှ ဝယ်ယူစုဆောင်းကြရသည်ဟု သိရပါသည်။

ဤသို့ ပင်လယ်ကမ်းခြေလတာပြင်တွင် သဘာဝအလျောက် ပေါက်ဖွားနေသော ကဏန်းများကို ဖမ်းဆီးမွေးမြူထုတ်လုပ်နေရခြင်းကြောင့် ကြာလျှင် ကဏန်းသယံဇာတလျော့နည်းလာပေတော့မည်။

ထို့အတွက် ကဏန်းမျိုးထိန်းသိမ်းနိုင်ရန် ငါးလုပ်ငန်းဦးစီးဌာန၏ အကူအညီဖြင့် ဖျာပုံနှင့် လပွတ္တာမြို့နယ် ရေချိုရေငန်စပ်ကမ်းခြေတို့တွင် ပုဂ္ဂလိက ကဏန်းမွေးမြူရေးများ လုပ်ဆောင်လာကြပါသည်။

ထိုသို့မွေးမြူမှုများမှသာလျှင် ကဏန်းမျိုးဆက် မပြုန်းတီးဘဲ ကဏန်းမှ တန်ဖိုးမြင့်ထုတ်ကုန်များ ပိုမိုထုတ်လုပ်လာနိုင်ပြီး နိုင်ငံခြားဝင်ငွေလည်း ပိုမိုရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပါကြောင်းလေ့လာရေးသားလိုက်ရပါသည်။

အပိုင်း(၁) ကို အောက်ပါလင့်တွင် ဝင်ရောက်ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်။

https://greenwaymyanmar.com/posts/Soft_shell-crab_Farming_1

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။    

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်