ထောပတ်ပင်၏ ရုက္ခဗေဒဆိုင်ရာ ထူးခြားချက်များ

ထောပတ်သီးပင်များသည် လွန်စွာအကြီးမြန်ကြသည်။ ပူနွေးသောဒေသများတွင် ထောပတ်သီးပင်သည် ၁၀-၁၅ မီတာခန့်အထိ ကြီးထွားပါသည်။ သို့သော်လည်း ၎င်းတို့ကိုပြုစုနိုင်ရန်၊ ရောဂါပိုးမွှားကာကွယ်ရန်နှင့် အသီးခူးရန်အတွက် ၄-၅ မီတာထက်မမြင့်စေရန် ဂရုပြုရပါမည်။

တစ်နှစ်အတွင်း အပင်ငယ်များသည် တစ်မီတာအထိမြင့်ပြီး ဘေးသို့လည်း မြန်ဆန်စွာကြီးထွား သည်။ အကိုင်းများသည် ကျွတ်ဆတ်ပြီး အသီးသီးလျှင် အောက်သို့တွဲကျနေတတ်သည်။ ထောပတ် သီးပင်အမြစ်များသည် မြေဆီလွှာအပေါ်ယံတွင်သာရှိပြီး အပင်ရွက်အုပ်၏ အကျယ်ခန့်အထိသာကြီးထွားသည်။

ထောပတ်ပင်တွင် ပန်းဖူးများ စတင်ဖြစ်ပေါ်လာစေရန်မှာ နေ့တာတိုခြင်း၊ ရှည်ခြင်းထက် အပူ ချိန်၂၀°C ဝန်းကျင်ရှိခြင်းက ပိုအရေးကြီးပါသည်။ နေ့တာတိုခြင်း၏ အကျိူးသက်ရောက်မှုသည် ပန်းဖူးများဖြစ်ပေါ်လာစေရန် အဓိကမဟုတ်ဘဲ ပန်းပွင့်ခြင်းကိုသာ လျင်မြန်စေသည်။ 

ထောပတ်ပန်းပွင့်သည် ထူးခြားပြီးရှားပါးသည့် ပန်းပွင့်နည်းဖြင့်ပွင့်ပါသည်။ ပန်းပွင့်၏ အဖိုအင်္ဂါနှင့် အမအင်္ဂါတို့သည် ပန်းပွင့်ချိန်တွင် တပြိုင်တည်း အရွယ်မရောက်ကြပေ။ ယေဘုယျအားဖြင့် ကောင်းမွန်သောအခြေအနေတွင် ပန်းတစ်ပွင့်သည် ၄၈ နာရီအတွင်းတွင် နှစ်ကြိမ်ပွင့်ပါသည်။

အမပွင့်အဖြစ် တစ်ကြိမ်ပွင့်ပြီး အဖိုပွင့်အဖြစ် နောက်တစ်ကြိမ် ပွင့်ပါသည်။ Type A ဟုခေါ်သော အပင်မျိုး၏ ပထမပန်းပွင့်ချိန်သည် မနက်ခင်းတွင် အမပွင့်အဖြစ် ပွင့်ပါသည်။ နောက်တစ်ရက် ညနေခင်းတွင် အဖိုပွင့်အဖြစ် ပြန်ပွင့်ပါသည်။

Type B ဟုခေါ်သောမျိုးသည် ပထမနေ့ နံနက်ခင်းတွင် အဖိုပွင့်အနေဖြင့် ပွင့်ပြီး နောက်နေ့ညနေပိုင်းတွင် အမပွင့်အနေဖြင့် ပြန်ပွင့်ပါသည်။ ကောင်းမွန်သော ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေတွင် ၎င်းစနစ်သည် ပင်ခြားဝတ်မှုံကူးရန် အကောင်းဆုံးအခြေအနေကို ပေးသည်။

ဝတ်မှုံကူးခြင်းဖြစ်နိုင်ရန် အဖိုအင်္ဂါပေါက်ကွဲချိန်နှင့် အမအင်္ဂါလက်ခံနိုင်သောအချိန်သည် တူညီမှသာ ဝတ်မှုံကူးခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ အဖိုပန်းပွင့်နှင့် အမပန်းပွင့် ရင့်မှည့်ချိန်မတူသောကြောင့် ပင်တည်းဝတ်မှုံကူးခြင်း ဖြစ်ပေါ်ရန်ခက်ခဲသည်။ ထိုကြောင့် ထောပတ်သီးပင်စိုက်ပျိုးသူများသည် Type A နှင့် Type B အမျိုးအစားများကို ညှပ်၍စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် ဝတ်မှုံကူးခြင်းနှင့် အသီးတင်မှုတို့ကို ပိုမိုဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။

ထောပတ်ပင်သည် အပွင့်တစ်သန်းကျော်ပွင့်သော်လည်း အများစုမှာ မူမမှန် သို့မဟုတ် မျိုးမအောင်တတ်ပါ။ အသီးကင်းများစွာသီးနိုင်သော်လည်း အသီးကင်းများသည် ပုံမှန်အားဖြင့် ကြွေကျတတ်သည်။ သိပ်သည်းစွာစိုက်ပျိုးထားသော ထောပတ်ခင်းမှ ထောပတ်သီးပင်တပင်လျှင် အများဆုံး အသီး (၂၀၀) သီးသည်။ ပုံမှန်ပင်ကြားတန်းကြားဖြင့် စိုက်ထားသောအပင်မှ အသီး (၅၀၀) ခန့်ရရှိနိုင်သည်။ 

အရည်အသွေးကောင်းသော ထောပတ်သီးများသည် အပင်ပေါ်တွင် မမှည့်ပါ။ ရာသီဥတုအေးသော ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေတွင် အပင်ပေါ်တွင်ကောင်းစွာရင့်နေသော အသီးကို သိုလှောင်ထားနိုင်သည်။ အခန်းအပူချိန်တွင် ဆွတ်ခူးပြီးသော ထောပတ်သီးများသည် မျိုးအလိုက် ၁၀ ရက်မှ ၁၅ ရက်ခန့်ကြာလျှင် မှည့်ပါသည်။

(Myanseed Agri Business Consultancy မှ ထုတ်ဝေသည့် ‘ထောပတ်သီးပင်စိုက်ပျိုးခြင်းဆိုင်ရာ နည်းလမ်းကောင်းများ’ စာအုပ်မှ ကူးယူဖော်ပြခြင်းဖြစ်ပါသည်။)

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်