ငါးထွေ(Rita rita)

       ငါးထွေငါးမှာ ပါးစပ်ဘေးနားတွင် ကြောင်နှုတ်ခမ်းမွှေးနှင့်တူသော အမွှေးအမျှင်ပါရှိခြင်းကြောင့် 'ကြောင်ငါး(catfish)’ဟုလည်း ခေါ်ကြပါသည်။ ခေါင်းကြီးကိုယ်သေးငါးဖြစ်ပြီး မြစ်အောက်ခြေမှာ နေထိုင်ကြသည့် (demersal fish)များ ဖြစ်ကြသည်။ ဦးခေါင်းပိုင်းတွင် ဗြုပ်ထကြမ်းတမ်းနေသော အရေပြားအဖုအထစ်လေးများရှိသဖြင့် ငါး၏ဦးခေါင်းကို ကိုင်ပြီးဖမ်းပါက မလွတ်နိုင်ချေ။

       ငါးထွေငါးမျိုးစိတ်များမှာ ရေချိုတွင်သာ သားပေါက်၍ ရေချိုတွင်သာနေထိုင်ကြသည့် Pota modromous မျိုးများဖြစ်ကြသည်။ အစုံစား (Omnivorous) များဖြစ်ပြီး ငါးငယ်၊ ပုစွန်၊ ခရု၊ ကမာ၊ ဂုံး၊ အင်းဆက်နှင့် အသေကောင် အပုပ်အသိုးများကို ကြိုက်နှစ်သက်ကြပါသည်။

       ငါးထွေငါးနှင့်ပတ်သက်၍ "မင်းလွင်လှစ်လို့၊ မူးမြစ်ကယ်ကမ်းယံ၊ ငါးထွေ၊ ငါးမြင်း၊ ငါးပူတင်းတို့၊ သောင်ရင်းငယ်ဆန်သည်" ဟူသော စာချိုးလည်းရှိကြပါသည်။

       တိုင်းရင်းငါးဖြစ်သော ငါးထွေမှာ စား၍အရသာရှိသောငါးဖြစ်ပြီး ဈေးကွက်ဝင် ငါးမျိုးစိတ်လည်းဖြစ်သည်။ ငါးထွေငါးစီဖောင်းမှာလည်း ဈေးကောင်းလှပြီး ဒေသခံများမှာ ငါးစီဖောင်းသုပ်ပြုလုပ်စားရာတွင် ငါးထွေစီဖောင်းကို အသုံးပြုကြသည်။

       ငါးထွေငါးကို တောင်အာရှနိုင်ငံများတွင် တွေ့ရှိရပြီး အထူးသဖြင့် မြန်မာ၊ နီပေါ၊ ပါကစ္စတန်၊ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် စတဲ့နိုင်ငံတွေမှာ တွေ့ရှိရပါသည်။ အမြင့်ဆုံးခန္ဓာကိုယ်အလျား (၅)ပေအထိ ကြီးထွားနိုင်ကြောင်း မှတ်တမ်းများအရ သိရပါသည်။ အရောင်မှာ မီးခိုးရောင်သန်းသည်။

       မြန်မာနိုင်ငံတွင် စစ်တောင်းမြစ်၊ ကျောက်တံခါးမြို့နယ်၌ ၂၀၁၉ ခုနစ်တွင် ဖမ်းဆီးရမိခဲ့သည့် ငါးထွေငါးမှာအလေးချိန်(၂၃)ပိဿာ၊ အရှည်(၄)ပေ ရှိကြောင်းသိရပါသည်။ ငါးထွေငါးမှာ မြစ်မကြီးများ၊ မြစ်ဝချောင်းဝများ၊ ရွံ့နွံထူထပ်သည့် နေရာများမှသည် ရေကြည်သည့်မြစ်များအထိ နေထိုင်ကြပါသည်။

       ဆူးငါးဖြစ်၍ ရှေ့ပိုင်းမှ ကိုင်ဖမ်းမှသာ ဆူးတောင်အန္တရာယ်မှ လွတ်ကင်းပေမည်။ ကျောဆူးတောင်မှာ ဖြောင့်စင်း၍ စူးလွယ်၏။ ဘေးဆူးတောင်များမှာ လွှသွားကဲ့သို့ အထစ်များရှိသဖြင့် ဆူးစူးမိသော် အသားထဲတွင် ဆူးကျိုးကျန်တတ်၏။ နှုတ်ရလည်း ခက်လှ၏။

        ငါးထွေငါးကို ဆီပြန်ချက်စားခြင်း၊ ကြော်စားခြင်းများကို အများဆုံးအသုံးပြုကြပြီး ငါးစီဖောင်းကိုလည်းသုပ်စားလေ့ရှိကြပါသည်။

ငါးထွေငါးကို

 Phylum (မျိုးပေါင်းစု) - Chordata

 Class(အမျိုးအစား) - Actinopterygii

 Order(မျိုးစဥ်) - Siluriformes

 Family(မျိုးရင်း) - Bagridae

Genus(မျိုးစု) - Rita

 Species(မျိုးစိတ်)  - R.Rita ဟူ၍ဖြစ်ကြပါသည်။

ပင်လယ်ပြာ(ငါးဦးစီး)

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်