ကြက်ဥထုတ်လုပ်မှု တိုးတက်လာတဲ့ စင်ကာပူ

စင်ကာပူနိုင်ငံရဲ့ ကြက်ဥထုတ်လုပ်မှုဟာ ၂၀၂၃ ခုနှစ်မှာ ၂၀၂၂ ခုနှစ်ထက် ၁၂ ရာခိုင်နှုန်း တိုးလာတယ် ဆိုတဲ့သတင်းဟာ စိတ်ဝင်စားစရာ သတင်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ 

စင်ကာပူနိုင်ငံဟာ အရှေ့တောင်အာရှမှာ စားနပ်ရိက္ခာ ထုတ်လုပ်နိုင်မှု အနည်းဆုံး နိုင်ငံဖြစ်ပြီး စားနပ်ရိက္ခာ လိုအပ်ချက်ရဲ့ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းကို ပြည်ပကနေ တင်သွင်းရပါတယ်။ အဲဒီလို စားနပ်ရိက္ခာအတွက် ပြည်ပကို မှီခိုနေရတဲ့အပေါ် စင်ကာပူအစိုးရနဲ့ ပြည်သူတွေက စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေခဲ့တာကြာပါပြီ။ အထူးသဖြင့် ကိုဗစ် - ၁၉ ကပ်ရောဂါကာလမှာ တစ်ကမ္ဘာလုံး ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဆက်ကြောင်းတွေ ပြတ်တောက်သွားပြီး၊ စားသောက်ကုန်တွေ အချိန်မီ တင်သွင်းဖို့ အခက်တွေ့ခဲ့ရရတာက စင်ကာပူရဲ့ စားနပ်ရိက္ခာဖူလုံရေးအပေါ်  စိုးရိမ်စိတ်ကို ပိုမို ကြီးထွားစေခဲ့ပါတယ်။ 

ဒါကြောင့် စင်ကာပူဟာ စားနပ်ရိက္ခာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြည်ပကို အားကိုးရမှုကို လျှော့ချပြီး၊ ပြည်တွင်းမှာ တိုးချဲ့ထုတ်လုပ်ဖို့ ကြိုးစားလာပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ရည်မှန်းချက်က "၂၀၃၀ ခုနှစ်မှာ စင်ကာပူရဲ့ စားနပ်ရိက္ခာ လိုအပ်ချက်ရဲ့ ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းကို စင်ကာပူနိုင်ငံထဲမှာပဲ ထုတ်လုပ်နိုင်ရေး" ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီရည်မှန်းချက်ကို "30 by 30" လို့ ခေါ်ပါတယ်။

စင်ကာပူရဲ့ ကြက်ဥလိုအပ်ချက် ၂၈ ရာခိုင်နှုန်းကို ပြည်တွင်းမှာထုတ်လုပ်ပြီး၊  ကျန်တဲ့ ကြက်ဥ ၇၂ ရာခိုင်နှုန်းကို ပြည်ပကနေ တင်သွင်းရတာ ဖြစ်ပါတယ်။  အထူးဂဖြင့်တော့ မလေးရှားကနေ တင်သွင်းတာပါ။ ဩစတေးလျ၊ ဂျပန် နဲ့ နယူးဇီလန် တို့ကနေလည်း ပမာဏ အနည်းငယ် တင်သွင်းပါတယ်။ 

အခုကြားသိရတဲ့ ကြက်ဥထုတ်လုပ်မှု ၁၂ ရာခိုင်နှုန်းတိုးတက်လာတယ် ဆိုတဲ့သတင်းဟာ စင်ကာပူအနေနဲ့ သူ့ရဲ့ရည်မှန်းချက်ကို ပြည့်မီအောင် အာရုံစိုက်ကြိုးပမ်းနေကြောင်း ဖော်ပြနေတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ စင်ကာပူ စားနပ်ရိက္ခာ အေဂျင်စီ (Singapore Food Agency) ရဲ့ ကိန်းဂဏန်းတွေအရ၊ ကြက်ဥအလုံးပေါင်း ၆၈၅ သန်း ထုတ်လုပ်ခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒါဟာ ပြည်တွင်းစားသုံးမှုရဲ့ ၂၉ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ရှိတယ်လို့ သိရပါတယ်။ 

၂၀၂၀ ခုနှစ်မှာ စင်ကာပူနိုင်ငံသား တစ်ဦးရဲ့ ကြက်ဥစားနှုန်းဟာ ၃၈၈ လုံး ရှိခဲ့တယ်လို့ မှတ်တမ်းတွေအရ သိရပါတယ်။ တစ်နိုင်ငံလုံးအနေနဲ့ ကြက်ဥ အလုံးပေါင်း ၂.၂၁ ဘီလီယံ စားသုံးခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

စင်ကာပူရဲ့ ပြည်တွင်းကြက်ဥထုတ်လုပ်မှုကို ဥစားကြက်ခြံ ၃ ခြံက တာဝန်ယူထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ စတုတ္ထမြောက် ဥစားကြက်ခြံကို Lim Chu Kang မှာ တည်ဆောက်နေပြီး ၂၀၂၄ ခုနှစ်အတွင်းမှာ စတင်လည်ပတ်နိုင်ဖို့ ရည်မှန်းထားပါတယ်။ အဲဒီ ဥစားကြက်ခြံအတွက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုက အမေရိကန်ဒေါ်လာ သန်း ၁၀၀ ရှိပြီး၊ လုပ်ငန်းတွေလည်ပတ်နိုင်ပြီဆိုရင် တစ်နှစ်ကို ကြက်ဥအလုံးရေ သန်း ၃၆၀ လောက် ထုတ်လုပ်နိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ဒါကြောင့် ခြံ ၄ ခြံစလုံး အပြည့်လည်ပတ် ထုတ်လုပ်နိုင်ပြီဆိုရင် ပြည်တွင်းစားသုံးမှုရဲ့ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း နီးပါးကို ပြည်တွင်းမှာပဲ ထုတ်လုပ်နိုင်တော့မယ့် အနေအထား ဖြစ်ပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် စိန်ခေါ်မှုတွေက ကြီးကြီးမားမား ရှိနေဆဲပါ။ တိုးတက်လာမယ့် ကြက်ကောင်ရေအတွက် ကြက်စာ လိုအပ်ချက်ကို ဘယ်လိုဖြည့်တင်းမလဲ ဆိုတဲ့ စိန်ခေါ်မှုပါ။ စင်ကာပူဟာ ဒီအခက်အခဲကို ဘယ်လိုကျော်လွှားမလဲ ဆိုတာ စောင့်ကြည့်ရဦးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်