ငါးပြေမဆေးထိုးသားဖောက်မွေးမြူခြင်း

ငါးပြေမသည် မြန်မာလူမျိုးများကြိုက်နှစ်သက်သော တိုင်းရင်းငါးမျိုးဖြစ်ပြီး မြစ်၊ချောင်း၊ အင်း၊ အိုင်၊ သဘာ၀ရေပြင်များတွင် အများအပြားတွေ့ရှိရသည်။

အရသာကောင်းမွန်ခြင်း၊ အသားဓာတ်များပြားခြင်း၊ အစာချေဖျက်လွယ်ခြင်း စသည်တို့ကြောင့် မြန်မာလူမျိုးများ နှစ်ခြိုက်စွာစားသုံးကြသည်။

ငါးပြေမငါးများသည် ပါးဟပ်၏အတွင်းပိုင်းတွင် အပိုလေရှူအင်္ဂါပါသောကြောင့် ကုန်းပေါ်တွင်အသက်ရှူ၍ သွားလာနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်အောက်ဆီဂျင်အနည်းငယ်သာလိုအပ်၍ ကောင်ရေပမာဏ များစွာထည့်သွင်းမွေးမြူနိုင်သည်။

မိုးရာသီအခြေအနေတွင် မြေပေါ်သို့တွယ်တက်သွားလာတတ်သဖြင့် မွေးမြူထားသောကန်ပတ်ပတ်လည်တွင် ဇာပြာများလုံခြုံစွာ ကာထားရန် လိုအပ်သည်။

မျိုးပွားခြင်း

- တစ်နှစ်သားအရွယ်တွင် အရွယ်ရောက်၍ မျိုးပွားရာသီမှာ ဇွန်လမှ စက်တင်ဘာလအထိဖြစ်သည်။

- မျိုးငါးအမများသည် ဥများတည်ရှိ၍ ၀မ်းဗိုက်များဖောင်းကားနေသည်။ အရွယ်အားဖြင့် ၁၀၀ ဂရမ် ၀န်းကျင်တွင် ဥရင့်မှည့်၍ အရွယ်ရောက်သည်။

- မျိုးငါးအမ၏ အလေးချိန်ကိုလိုက်၍ ဥအရေအတွက် ကွာခြားမှု ရှိနိုင်သည်။ ဥအလေးချိန် ၁ ဂရမ်တွင် ဥအလုံးရေ ၃၅၀ မှ ၄၀၀ အထိ ရှိသည်။

မျိုးငါးအထီးများသည် အရွယ်ရောက်ချိန်တွင် အမများထက် အကောင်ပိုသေးသည်။

ငါးအထီးများသည် အရွယ်ရောက်ချိန်တွင် ၀မ်းဗိုက်မှ စအိုဘက်သို့ ဖြည်းညင်းစွာ ညှစ်ကြည့်ပါက မပျစ်မကျဲ မျိုးရည်ထွက်လာသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။

ဆေးထိုးသားဖောက်ခြင်း

-  ငါပြေမ အထီးနှင့်အမအား (၁:၁)အချိုးဖြင့်ဆေးထိုးသားဖောက်သည်။

- မျိုးငါးအထီးနှင့်အမများအား ဟော်မုန်းဆေး (Suprefact+Motilium) အားတစ်ကြိမ်ထိုးပြီးနောက် ၆နာရီအကြာတွင် မိတ်လိုက်ဥချပါသည်။

- ငါးပြေမ၏သန္ဓေအောင်ဥများသည်ရေပေါ်တွင်ပေါ်လေ့ရှိသည်။ သန္ဓေအောင်ပြီးဥသည် ရေအပူချိန် ၃၀ ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ်တွင် ၁၈ နာရီအတွင်း ဥမှအကောင်ပေါက်ပါသည်။

၁ရက်သားအရွယ် ငါးမှုန်များသည် ရေပေါ်ပေါ်နေပါသည်။ ၃ ရက်သားတွင်ရေအောက်၌ကူးခတ်၍ အစာစတင်စားပါသည်။

သားလောင်းပြုစုခြင်း

- ငါး‌ပြေမ ငါးမှုန်များအား ကြက်ဥအနှစ်ကို ကျွေးမွေးရပါမည်။

ထို့နောက် အသားတိုးကန်သို့ပြောင်းရွေ့မွေးမြူရပါမည်။

မြေသားကန်အရွယ် ၀.၂၅ ဧကတွင် ငါးပြေမငါးမှုန် ၁.၅သိန်း ထည့်သွင်းမွေးမြူနိုင်ပါသည်။

- အသားဓာတ် ၄၀%ရှိသော အစာများကို တစ်ရက်လျှင် ၃ ကြိမ်နှုန်းဖြင့် ကျွေးမွေးရပါမည်။

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။ 

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်