ငါးတန်ငါး မွေးမြူနည်း

တောင်ဗီယက်နမ်မှ ပန်ကားဆပ် ငါးခူမျိုးဝင် ငါးတန်သည် အများဆုံးမွေးမြူထုတ်လုပ်နေသည့် ငါးတန်ငါးအမျိုးအစား ဖြစ်သည်။ငါးတန်ကို ကန်ဖြင့်သော်လည်ကောင်း၊ ခြံလှောင်ကန်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း မွေးမြူနိုင်ပါသည်။ အပင်ထွက် အစေ့ အဆန်များကိုအခြေခံကာ အသားဓာတ်ဖြစ်သော ငါးပေါင်းမှုန့် သို့မဟုတ် တိရစ္ဆာန်အသားဘေးထွက်ပစ္စည်းအနည်းငယ်ပါရုံမျှ ထည့်သွင်းထားသောစပ်စာကို ကျွေးမွေးနိုင်သည်။ ငါးတန်သည် လေကိုမြိုချရယူပြီး အသက်ရှူနိုင်သောငါးမျိုး ဖြစ်သည်။

မွေးမြူရေးတွင်အသုံးပြုနေသော ငါးတန်မှာ မျိုးစိတ်(၃)မျိုး ရှိပါသည်။ လမ်းလျှောက်ငါးတန်(Walking Catfish)တွင် နှစ်မျိုးရှိပြီး သိပ္ပံအမည်အားဖြင့် Clarias batrachus နှင့် Clarias macrocephalus ဟု ခွဲခြားမှည့်ခေါ်ထားပါသည်။ အခြားငါးတန်တစ်မျိုးမှာ ငွေရောင်ငါးတန်(Silver striped catfish) ဟု ခေါ်ဆိုကြပြီး သိပ္ပံအမည်မှာ Pangasius sutchi ဖြစ်ပါသည်။ ငွေရောင်ငါးတန်သည် လမ်းလျှောက်ငါးတန်ထက် ရောဂါကျရောက်မှုကို ပိုမိုခံနိုင်ရည်ရှိပါသည်။

ငွေရောင်ငါးတန်အား အသားတိုးမွေးမြူရာတွင် အများအားဖြင့် ၀.၄ မှ ၀.၆ ဧကခန့် ကျယ်ဝန်းသောကန်များကို အသုံးပြုလေ့ရှိပါသည်။သားပေါက် မထည့်သွင်းမီကန်အား ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုအဖြစ် သားစားငါးရိုင်းများအား ရှင်းလင်းခြင်းကို ဆောင်ရွက်သော်လည်း ကန်၏ရေသြဇာဓာတ် အတွက် မြေသြဇာအား ထည့်သွင်းလေ့မရှိပါ။

သားပေါက်ထည့်သွင်းနှုန်းမှာ တစ်ဧကလျှင် သားပေါက်ကောင်ရေ ၁၂၀၀၀ မှ ၂၀၀၀၀ ခန့်အထိ ထည့်သွင်းမွေးမြူလေ့ရှိပါသည်။ ငါးနုတ်၊ ငါးဖွဲများနှင့် ငါးပေါင်းမှုန့်များအား ဖြည့်စွက်စာအ​ဖြစ် ကျွေးမွေးလေ့မရှိဘဲ မီးဖိုချောင်မှ စွန့်ပြစ်အသီးအရွက်များကိုသာ အသုံးပြုလေ့ရှိပါသည်။ 

ငါး၏ကြီးထွားနှုန်း၊ သားပေါက်ထည့်သွင်းနှုန်းနှင့် စျေးကွက်ပေါက်စျေး အနေအထားပေါ်မူတည်ပြီး မွေးကာလ ၈ လ မှ ၁ဝ လခန့်တွင် ကန်ဖော်ဖမ်းဆီး ထုတ်လုပ်လေ့ရှိပါသည်။ သာမန်အားဖြင့် ငါးတန်များသည် မွေးကာလ ၈ လမှ ၁၀ လအတွင်း ၁ပိဿာကျော်ခန့်အထိ ကြီးထွားလေ့ရှိပါသည်။

ငါးတန်များအား ရေဝင်ဆံ့မှုပမာဏ ၁၅ တန်( ၁တန်= အလျား ၃.၃ ပေ၊ အနံ  ၃.၃ ပေနှင့် အနက် ၃.၃ ပေ)မှ တန် ၂၀ ရှိသော သစ်သားလှောင်အိမ်များဖြင့်လည်း မွေးမြူနိုင်ပါသည်။ လှောင်အိမ်များအား ဝါးပိုးဝါးများဖြင့် ဖောင်ဖွဲ့ပြီးမြစ်၊ ချောင်းများအတွင်း ချထားပြီး မွေးမြူနိုင်ပါသည်။ သားပေါက်ထည့်သွင်းနှုန်းမှာ ရေ ၁ တန်လျှင် ၃ လက်မ မှ ၄ လက်မ အရွယ် သားပေါက်ကောင်ရေ ၅၀ နှုန်းဖြင့် ထည့်သွင်းမွေးမြူပါသည်။

ငါးများအား နွားချေး၊ ကြက်ချေး နှင့် ဖွဲနုအား ၃း၁ ဖြင့် ရောစပ်ထားသော ဖော်စပ်အစာ(အစို) အား ကျွေးမွေးပါသည်။ ငါးများ၏ရှင်သန်နှုန်းမှာ ၈၀ % မှ ၉၀ % ခန့်အထိ မြင့်မားပြီး မွေးမြူကာလ ၁၂ လမှ ၁၅ လအတွင်းတွင် ၆၅ ကျပ်သားအရွယ်ခန့်အထိ ကြီးထွားလေ့ရှိပါသည်။ထွက်ရှိမှုနှုန်းထားမှာ အလျား ၃.၃ ပေ၊ အနံ ၃.၃ ပေနှင့် အနက် ၃.၃ ပေရှိသော ရေထုတစ်တန်လျှင် ၂၅ ပိဿာခန့် ထွက်ရှိနိုင် ပါသည်။

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။ 

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်