ဆီအုန်း စိုက်ပျိုးခြင်း

ဆီအုန်းပင်သည် အပူပိုင်းဒေသများတွင် စိုက်ပျိုးသော အပင်ဖြစ်ပြီး အဓိကအားဖြင့် စက်မှုသီးနှံအဖြစ် စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ဆီအုန်းပင်များကို များသောအားဖြင့် မြေဧရိယာ ကျယ်ကျယ်တွင် တစ်စုတစ်စည်းတည်း စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ယနေ့အချိန်၌ ဆီအုန်းကို ကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် စားသုံးနေကြပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ သန်း ၅၀ ကျော်ရှိပြီး လူတစ်ဦးချင်း၏ နှစ်စဥ်ဆီ စားသုံးမှုမှာ ၉.၃ ကီလိုဂရမ်ရှိပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ ဆီစားသုံးမှု စုစုပေါင်း၏ ၅၃ ရာခိုင်နှုန်းသော ဆီ အမျိုးအစားမှာ ဆီအုန်း ဖြစ်ပါသည်။ ဆီအုန်းကို မြန်မာနိုင်ငံအောက်ပိုင်း ဒေသရှိ မွန်ပြည်နယ် နှင့် တနင်္သာရီတိုင်းတို့တွင် အများဆုံးစိုက်ပျိုး ကြပါသည်။

ဆီအုန်းပင်၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာများ

ဆီအုန်းပင်သည် ပျမ်းမျှ အပင်အမြင့် ၉၈ ပေရှိပြီး အရွက်၏ အလျားမှာ ၂၃ ပေခန့်ရှိပါသည်။ ဆီအုန်းပင်သည် တစ်ပင်တည်းပေါ်တွင် အဖိုပန်းခိုင်နှင့် အမပန်းခိုင် တို့သည် သီးခြားစွာရှိနေကြပါသည်။ ဆီအုန်းပင်မှာ လေနှင့် အင်းဆက် စသည်တို့ဖြင့် ပင်ခြား ဝတ်မှုံကူးလေ့ရှိပါသည်။

ရာသီဥတု

ဆီအုန်းစိုက်ပျိုးရန်အတွက် အသင့်တော်ဆုံး အပူချိန်မှာ ၂၇ - ၂၈ ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ် ဖြစ်ပါသည်။ အပူချိန် ၁၅ - ၁၈ ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ် အောက်ရောက်ပါက အပင်ကြီးထွားမှု ရပ်တန့်သွားပြီး ရှင်သန်နိုင်စွမ်း လျော့ကျသွားမည် ဖြစ်ပါသည်။ ဆီအုန်းပင်သည် နှစ်စဥ်မိုးရေချိန် ပျမ်းမျှ ၇၂ လက်မရှိသော ဒေသများတွင် ကောင်းစွာရှင်သန် ကြီးထွားနိုင်ပါသည်။

မြေဆီလွှာ

ဆီအုန်းပင်ကို မြေပြန့်ဒေသရှိ ရေစိမ့်ဝင်မှု ကောင်းမွန်ပြီး ရေထိန်းစွမ်းအား ကောင်းသော နှုန်းနှင့် သဲနှုန်းဆန်သော မြေများတွင် အဓိက စိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။ ဆီအုန်းပင် အတွက် အသင့်တော်ဆုံး မြေချဥ် ငံကိန်း ၅.၅ မှ ၆.၅ အတွင်း ဖြစ်ပါသည်။

မြေပြင်ခြင်း

ဆီအုန်း စိုက်ပျိုးရန်အတွက် မြေပြင်ရာတွင် မုတ်သုံရာသီ အကုန် နိုဝင်ဘာမှ ဖေဖော်ဝါရီ အတွင်း မြေပြင်ကြပါသည်။ စိုက်ပျိုးမည့် မြေနေရာ သတ်မှတ်ပြီးနောက် ပေါင်းမြက်ရှင်းလင်းခြင်း၊ အပင်အဟောင်းများ ခုတ်ထွင်ရှင်းလင်းခြင်း စသည်တို့ ပြုလုပ်ကြပါသည်။ ထို့နောက် အပင် ရွှေ့ပြောင်းမစိုက်ခင် ၆ ပတ်ခန့် ကတည်းက ၂ ပေခွဲခန့်ရှိသော သုံးနားညီတြိဂံပုံစံ ကျင်းများ တူးထားရန် လိုအပ်ပါသည်။

ပျိုးထောင်ခြင်း

အပူချိန် ၃၀ မှ ၄၀ ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ်ရှိသော နေရာတွင် ရက်ပေါင်း ၈၀ ခန့်အထိ အစိုဓာတ် ပေးပြီး အညှောင့် ဖောက်ရမည်ဖြစ်ပါသည်။ အညှောင့် ပေါက်လာသော အပင်ငယ်လေးများကို အရွက် ၄ ရွက်မှ ၅ ရွက်ထွက်သည် အထိ ပျိုးဗန်း (သို့မဟုတ်) ပျိုးပေါင်တွင် ထားရမည် ဖြစ်ပါသည်။ ပျိုးပင် သက်တမ်း သက်တမ်း ၁၂ လမှ ၁၅ လ ရောက်မှသာ ရွှေ့ပြောင်း စိုက်ပျိုးရမည် ဖြစ်ပါသည်။

စိုက်ပျိုးခြင်းနှင့် ရေသွင်းခြင်း

ဆီအုန်းပင် စိုက်ပျိုးရာတွင် ဇွန်လနှင့် ဒီဇင်ဘာလ အတွင်း စိုက်ပျိုးခြင်းက အကောင်းဆုံးဖြစ်ပါသည်။ စိုက်ပျိုးရာတွင် အခြား သီးနှံများနှင့် အတူရောကာ သီးညှပ်စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့်လည်း စိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။ မြေဆီသြဇာ ကောင်းသော မြေတွင် စိုက်ပျိုးပါက (၃၀×၃၀×၃၀) ပေ (တြိဂံပုံစံ) စိုက်ပျိုးပါက ၁ ဧကလျှင် အပင်ဦးရေ ၅၆ ပင် ဝင်ဆန့်မည် ဖြစ်ပါသည်။ (၂၈×၂၈×၂၈) ပေ (တြိဂံပုံစံ) စိုက်ပျိုးပါက ၁ ဧကလျှင် အပင်ဦးရေ ၆၅ ပင် ဝင်ဆန့် မည် ဖြစ်ပါသည်။ ရေလိုအပ်ချက်မှာ အပင်သက်တမ်း ၃ နှစ် နှင့်အထက် ဆိုပါက ရေလုံလုံလောက်လောက် သွင်းပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။ တစ်ရက်လျှင် ရေပမာဏ အနည်းဆုံး လီတာ ၁၅၀ မှ ၂၀၀ ထိ သွင်းပေးရန်လိုအပ်ပါသည်။ ရေအစက်ချ စနစ်ဖြင့် လည်း ရေပေးသွင်းမှုများလည်း ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်။

မြေသြဇာ ကျွေးခြင်း

အပင်သက်တမ်း ၁ နှစ်သားတွင် ၁ ပင်လျှင် ယူရီးယား ၁.၉ ပေါင်၊ တီစူပါ ၂.၇ ပေါင်၊ ပိုတက်ရှ် ၁.၄ ပေါင် ထည့်ပေးရမည် ဖြစ်ပါသည်။ အပင်သက်တမ်း ၃ နှစ်နှင့် အထက် ဖြစ်ပါက ၁ ပင်လျှင် ယူရီးယား ၅.၇ ပေါင်၊ တီစူပါ ၈.၂ ပေါင်၊ ပိုတက် ၄.၄ ပေါင် ထည့်သွင်းပေးရမည် ဖြစ်ပါသည်။

ပိုးမွှားရောဂါ

ဆီအုန်းပင်တွင် ကြွက်၊ ကျိုင်းကောင်အနွယ်ဝင် ပိုးများနှင့် ပင်ညှိုးရောဂါ များကျရောက် ဖျက်ဆီးတတ်ပါသည်။

ရိတ်သိမ်းခြင်း

စိုက်ပျိုးပြီး ၃ နှစ်အကြာတွင် ဆီအုန်းပင်၏ အသီးခိုင်များကို စတင်ခူးဆွတ်နိုင်ပြီ ဖြစ်ပါသည်။ ဆီအုန်းပင်၏ အသီးခိုင်သည် အနီရောင်သို့ ပြောင်းပြီး အသီး အချို့ကြွေကျ နေသည်ကို တွေ့ရပါက ခူးဆွတ်နိုင်ပြီဖြစ်ပါသည်။ ခူးဆွတ်ရမည့် အချိန်ကို ကြာမြင့်စွာ စောင့်ပါက အသီးအများ အပြား ကြွေကျမည်ဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းအသီးများကို ကြိတ်ခွဲပါက ဆီထွက်နှုန်း နှင့် ဆီ၏ အရည်အသွေးလည်း ကျမည်ဖြစ်ပါသည်။ အပင်သက်တမ်း ၇ နှစ် မှ ၁၈ နှစ်အထိ ကာလသည် အထွက်နှုန်း အများဆုံးကာလ ဖြစ်ပါသည်။ အပင်သက်တမ်း ၁၈ နှစ်အထက် ကျော်ပါက အထွက်နှုန်း ကျဆင်းသွားမည်ဖြစ်ပါသည်။

ဇင်ထူးနိုင်

ကိုးကားချက်

https://en.wikipedia.org/wiki/Palm_oil

http://www.gprholdings.com/harvesting.html

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ပြောင်ခင်းမှာ ပေါင်းရှင်းဖို့ ဘူဒိုဇာ လာပြီ ဒိုး... ပြောင်းခင်း စိုက်နေရင်း ပေါင်းခင်းမဖြစ်သွားရအောင် မအပ်စပ်တဲ့ ပေါင်းတွေအကုန်ဒိုးဖို့ "ဘူဒိုဇာ" လာပြီဗျို့။ ပြောင်းခင်းထဲက ပေါင်းတွေကို အမြစ်ပြတ် သုတ်သင်ပေးမယ့် အစွမ်းထက်ထက် ဆေးတစ်လက် ဆိုရင် ပေါင်းမနိုင်ခင် "ပြောင်း" နိုင်ဖို့ ပြောင်းအထူး ရွေးချယ်ပေါင်းသတ်ဆေး "ဘူဒိုဇာ" နဲ့ဆိုရင် ဘယ်ပေါင်းတွေ ခံနိုင်ပါ့မလဲ? အဓိကပေါက်တတ်တဲ့ "မြေဇာ၊ မြက်ယား၊ ဆင်ငို၊ လက်သဲခွ၊ ဝမ်းဘဲစာ၊ လေးခွမြက်၊ ဝက်ကျွတ်၊ တောဟင်းနုနွယ်၊ မှိုချဥ်၊ ဟင်းဂလာ၊ ခွေးသေးပန်း၊ ဗောက်ပင်၊ ဗောက်လောက်ညို၊ ဆေးပုလဲ၊ ပရန္နဝါ၊ မြက်မုန်ညင်း" တို့ကို အမြစ်ပြတ် အထူးနှိမ်နင်းဖို့ "ဘူဒိုဇာ" ရှိရင် စိတ်သာချလိုက် ဦးကြီးတို့ရေ။ ပြောင်းဖူးပင် တစ်လသားမပြည့်မီ ပေါင်းအရွက် (၂-၄) ရွက် ထွက်ချိန်မှာ အချိန်မှန်မှန်နဲ့ မြန်မြန် သုံးထားဖို့ပဲ တိုက်တွန်းလိုက်ချင်တယ်ဗျ။ လက်မနှေးဘဲ အခုပဲ ပြောင်းခင်းထဲကပေါင်းတွေ "ဘူဒိုဇာ" နဲ့ ရှင်းလိုက်ရအောင်။

Read more

Facebook page သို့သွားရန်