ဘွန်ဆိုင်းအဖြစ် အသုံးများတဲ့ ဘရာဇီးစပျစ်ပင်

ပုံမှန်သပျစ်ပင်တွေနဲ့ အနည်းငယ်မတူတဲ့ Plinia cauliflora ဆိုတဲ့ ဘရာဇီးဒေသမျိုးစပျစ်ပင်အကြောင်းကို ဗဟုသုတရအောင်ပြောပြချင်ပါတယ်ဗျ။

Myrtaceae မျိုးနွယ်ဝင်ထဲပါတဲ့ အပင်ကြီးမျိုးတစ်မျိးပဲဖြစ်ပြီး သိပ္ပံအမည်ကတော့  P.cauliflora ပဲဖြစ်ပါတယ်ဗျ။

အပင်အမျိုးအစား

အပင်ကြီးအမျိုးအစားဖြစ်ပြီး ခပ်ဖြေးဖြေးကြီးတတ်တဲ့အပင်ပါ၊ ကိုင်းချိုင်တာတွေမလုပ်ရင် ၁၅ ပေလောက်ထိမြင့်တတ်ပါတယ်တဲ့ဗျ။ အရွက်နုတွေကတော့ ပန်းရောင်လေးဖြစ်ပြီး ရင့်လာမှ စိမ်းသွားတတ်ပါတယ်တဲ့။

ဒီအပင်က အစိုဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး ချဉ်တဲ့မြေတွေကို သဘောကျပါတယ်။ နေရာတော်တော်များများမှာပေါက်ရောက်တတ်ပေမယ့် သဲဆန်လွန်းတဲ့မြေတွေမှာတော့ မဖြစ်ထွန်းကြပါဘူးဗျ။

ရေသွင်းစိုက်ပျိုးလို့လည်းရနိုင်ပါတယ်။ ပန်းပွင့်လေးတွေကတော့ အဖြူရောင်ဖြစ်ပြီး ပင်စည်ကနေပဲ တိုက်ရိုက်ပွင့်တတ်ကြပါတယ်။ သဘာဝမှာ အလေ့ကျပေါက်နေတဲ့အပင်တွေကတော့ တစ်နှစ်မှာ ၂ ကြိမ်ထိ အပွင့်အသီးတွေ လိုက်ကြပါတယ်။ အပူပိုင်းဒေသတွေမှာ ရေသွင်းပေးတာမျိုးလုပ်ပေးမယ်ဆိုရင်တော့ တစ်နှစ်ပတ်လုံး အသီးရနိုင်ပါတယ်။ မတ်လကုန်လောက်မှာဆိုရင် အသီးအများဆုံး သီးလေ့ရှိပြီး တစ်ပင်ကို အလုံးတစ်ရာလောက်ထိ သီးကြပါတယ်ဗျ။

အသီးပုံစံ

အသီးတွေကတော့ ပုံမှန်စပျစ်သီးလို အခွံပါးပါး အသားထူထူဖြစ်ပြီး ၃-၄ စင်တီမီတာထိကြီးကြပါတယ်။ အသီးနုလေးတွေက အစိမ်းရောင်ဖြစ်ပြီး ရင့်သွားရင်တော့ ခရမ်းနက်ရောင်ဖြစ်သွားပါတယ်ဗျ။ လက်မဖျားလောက်ရှိကြတဲ့ အသီးတွေမှာ အစေ့ ၄စေ့လောက်ပါကြပါတယ်။ အသီးပုံစံတွေကတော့ မျိုးခွဲအလိုက်အမျိုးမျိုး ရှိတတ်ကြပါသေးတယ်တဲ့ဗျ။

ဘရာဇီးစျေးကွက်မှာတော့ ဒီအသီးတွေဟာ အစိမ်းစားကြတာများပြီး လူကြိုက်များကြပါတယ်။ ခူးပြီး ၃-၄ ရက်မှာ အချည်ဖောက်ကြပြီး ယိုတွေ၊ဝိုင်တွေလုပ်ကြပါတယ်တဲ့။ ခူးပြီး သိပ်အထားမခံတာကြောင့် စိုက်တဲ့ဒေသတစ်ဝိုက်မှာပဲ ဒီအသီးကို တွေ့ရလေ့ရှိပါတယ်။

ဒီအသီးနဲ့ ဆက်စပ်နေတဲ့ မျိုးကွဲတွေများစွာရှိပြီး ယေဘုယျအားဖြင့်တော့ နာမည်တွေ တူကြပါတယ်။ ဒီမျိုးစိတ်တွေအားလုံးက သမပိုင်းဒေသတွေမှာ စိုက်လို့ရနိုင်ပြီး နှင်းခါးရိုက်တဲ့ ဒါဏ်တွေကို ကြောက်ကြပါတယ်။ စိုက်ပျိုးတဲ့ဒေသရဲ့ အပူချိန်ပေါ်မူတည်ပြီး ကြီးထွားမှုကြာချိန်နဲ့၊ ခူးဆွတ်တဲ့အချိန်တွေ မတူတတ်ကြပါဘူး။ ကိုင်းကူးနည်းနဲ့စိုက်မယ်ဆိုရင်တော့ ၅ နှစ်အတွင်းမှာ အသီးသီးနိုင်ပြီး အစေ့ကနေစိုက်ရင် ၁၀ နှစ်ကနေ ၂၀ နှစ်ကြာမှ အသီးသီးနိုင်တာဖြစ်ပါတယ်။ 

ဒီအပင်တွေရဲ့ ကြီးထွားမှုနှေးတတ်တဲ့ ပုံစံ နဲ့ အပင်အရွယ်အစားသေးတဲ့ပုံစံကြောင့် သူတို့တွေကို ဘွန်ဆိုင်းလုပ်တဲ့အခါ အလှစိုက်အပင်အဖြစ် သုံးတတ်ကြပါတယ်။

ဘွန်ဆိုင်းအဖြစ် အသုံးပြုထားတဲ့ပုံအနည်းငယ်ကိုလည်း ဗဟုသုတအဖြစ်ဖော်ပြလိုက်ရပါတယ်ဗျ။

ဘွန်ဆိုင်းပင်တွေ အကြောင်းစိတ်ဝင်စားလို့ ထပ်ပြီး သိချင်ရင်တော့ အစိမ်းရောင်လမ်းမှာတင်ထားပြီးသားရှိတာမို့ ဖတ်ရှုလေ့လာနိုင်ပါတယ်ဗျ။

ထွန်းရာဇာ

Ref; https://en.wikipedia.org/wiki/Jabuticaba

ယခုဆောင်းပါးက ဦးကြီးတို့အတွက် အကျိုးတစ်စုံတရာဖြစ်ထွန်းမှု ရှိ /မရှိ ပေါ်မူတည်ပြီး အောက်မှာဖော်ပြပေးထားတဲ့ အသုံးဝင်ပါတယ်/အသုံးမဝင်ပါ ဆိုတဲ့ စာတန်းလေးကို ရွေးချယ်နှိပ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုပါရစေ

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်