ပြောင်းလဲလာသည့်ရာသီဥတုနှင့်အညီ သီးနှံစိုက်ပျိုးရေး

ရေရှားပါးပြတ်လတ်မှုတွေ ယခင်နှင့်နှိုင်းယှဉ်လျင် ကြုံတွေ့လာရကြောင်း သိလာရသည်။ ဆက်လက်ပြီးတော့လည်း ကြုံတွေ့နိုင်သည်ဆိုသည့် စကားသံများကို မကြာခဏကြားနေရသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင်ရေရှားပါးမှု ဖြစ်ပေါ်နေသည့် အထဲမှာ မြန်မာနိုင်ငံလည်း အပါဝင် ဖြစ်သည်ဟုဆိုပါသည်။

ရေလုံခြုံမှု လျော့နည်းခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့်တော့ မြန်မာနိုင်ငံ အလယ်ပိုင်း၊ ရာသီ အားဖြင့်ဖေါ်ပြရလျင် နွေရာသီတွင်ဖြစ်သည်။ အကြောင်းရင်းမှာကမ္ဘာကြီး ပူနွေးလာလို့ဖြစ်သည်။ ဘယ်အချိန်ကစခဲ့ပါသနည်း။ ၁၉၈၀ ခုနှစ်ကတည်း ကလို့သိရပါသည်။

အကြောင်းရင်းကိုဆန်းစစ်လျင် မိုးရွာသွန်းမှုလျော့နည်း၍ဖြစ်သည်။ ရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်း၏ အကျိုးဆက်ဆိုလျင် မမှားနိုင်ပါ။ လွန်ခဲ့သည့်နှစ် ၃၀ ကျော်က မိုးနည်းပါးသည့်မကွေးမြို့နယ်ရှိကျေးရွာ တစ်ရွာကို နွေရာသီမှာ တာဝန်ဖြင့် သွားရောက်ဖူးသည်။ အိမ်ပေါ်တွင် သီးနှံစိုက်ပျိုးရေးနှင့်ပါတ်သက်ပြီး ပြောကြဆိုကြဆွေးနွေးကြအပြီး အိမ်ရှင်ယာသမား ကြီးက စကားကမ်းလှမ်းလာသည်။

“ဆရာလေး ရေချိုးပါ၊ ရေပေါပါတယ်”

ပူအိုက်လွန်းတော့ အားမနာနိုင်ပါ။ အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်၊ ပေးလာတဲ့ ရေလဲ ပုဆိုးကိုယူပြီး ဆင်းလိုက်သည်။ လှေကားရင်းမှာ မြေရေအိုးနှစ်လုံးကိုတွေ့ရသည်။ အုန်းမှုတ်ရေခပ်ခွက်တစ်ခု တတ်ထားသည်။ ရေ၏အရောင်မှာ လဘက်ရည်အရောင်ဖြစ်သည်။

မှန်ပါသည်။ ရေအိုးနှစ်လုံး ရေအပြည့်ဖြည့်ထားသဖြင့် ရေပေါသည်ဟုပြောကာ အလွန်ကျေးဇူး တင်ရင်းနှီးသူဖြစ်၍ ရေချိုးဖို့ဖိတ်ခေါ်ခြင်းဖြစ်မည်။သူ့အတိုင်းအတာနှင့်သူတော့ရေပေါတာ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်ပါမည်။ စာရေးသူအနေဖြင့်တော့ အင်္ကျီပြန်ဝတ်ပြီး ရေမချိုးဘဲနေရမလား ဝေေ၀ဝါးဝါးဖြစ်သွားခဲ့ဖူး သည်။

ဧည့်ဝတ်မပျက် အအိုက်ပြေရေချိုးခဲ့သည်။ အမှန်မှာ ထိုရေကို ရေစည်နွားလှည်းဖြင့်နှစ်မိုင် လောက်ဝေးသော လက်လုပ် ရေကန်ရှိရာသို့ ဒီနေ့မနက်ဝေလီဝေလင်းကမှ သွားရောက်ခပ်ယူထား တာ ဖြစ်လို့ ရေပေါသည်ဟု ပြောခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။

အညာဒေသမို့ ထန်းပင်ပေါသည်။ ဒါကြောင့် တစ်ချို့ဒေသတွင် ဧည့်သည်က ရေသောက်ချင် သဖြင့် ရေတောင်းလျင် ရေအစားထန်းရည်ကိုသာ ပေးလေ့ရှိကြောင်းကြားဖူးသည်။ စာရေးသူတော့ မကြုံတွေ့ဖူးပါ။ ရေရှားကြောင်း ပြောလိုရင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုအချိန်ကစလို့ ရာသီဥတုပြောင်းလဲနေတာ ပါလားလို့ အခုမှစဉ်းစားမိပါသည်။

သီးနှံအလိုက်ရေလိုအပ်ချက်

ယခုကဲ့သို့ ရာသီဥတုပြောင်းလဲလာသောအခြေအနေတွင် သီးနှံစိုက်ပျိုးအောင်မြင်ဖို့ သီးနှံ အလိုက် ရေလိုအပ်ချက်ကို သိထားသင့်သည်။

စာရေးသူတို့နိုင်ငံက မည်သည့်သီးနှံကိုမဆို စိုက်ပျိုးလို့ရသောနိုင်ငံဖြစ်သည်။ စပါးသီးနှံကို အဓိကစိုက်ပျိုးသည်။ နှမ်း၊ မြေပဲ၊ နေကြာစသည့် ဆီထွက်သီးနှံတွေ၊ မတ်ပဲ၊ ကုလားပဲ၊ ပဲတီစိမ်းစသည့် ပဲမျိုးစုံသီးနှံတွေ၊ ပြောင်းဖူးနှင့် ဂျုံစသည့် အခြားနှံစားသီးနှံတွေကိုလည်း နေရာဒေသနှင့် ရာသီကိုလိုက် ပြီး စိုက်ပျိုးလျက်ရှိသည့် နိုင်ငံဖြစ်သည်။ သီးနှံစိုက်ပျိုးရေး အတွက်ရေမြေရာသီဥတုသဘာဝပတ်ဝန်းကျင် အခြေအနေကောင်းများကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်နိုင်ငံလို့ ဆိုရမည် ဖြစ်ပါသည်။

သို့သော် သီးနှံစိုက်ပျိုးအောင်မြင်ဖြစ်ထွန်းသီးပွင့်ဖို့ အမှန်တကယ် ရေလိုအပ်ပါသည်။ စိုက်ပျိုးသည့်သီးနှံအလိုက် ရေသုံးစွဲမှု၊ ရေလိုအပ်မှုကို သိထားဖို့လိုမည်ဟုယူဆသည်။ ရေမရှိလို့တော့ မဖြစ်ပါ။ သို့သော်တစ်မျိုးနှင့် တစ်မျိုး မတူညီပါ။ သီးနှံပင်တစ်မျိုး၏ သက်တမ်းတလျောက်အတွင်း ရေလိုအပ်မှုက သီးနှံအမျိုးအစားအပေါ်တွင် မူတည်ပါသည်။

ဖတ်ဖူးမှတ်ဖူးသမျှ ဖေါက်သည်ချရလျင် စပါးသီးနှံက ၇၀၀ မှ ၁၄၀၀ မီလီမီတာ ရေလိုအပ် ကြောင်း သိရသည်။ ပြောင်းဖူးသီးနှံက ၅၀၀ မှ ၉၀၀ မီလီမီတာ၊ နှမ်းသီးနှံနှင့်မြေပဲသီးနှံက ၃၅၀ မှ ၆၀၀ မီလီမီတာ၊ ပဲမျိုးစုံသီးနှံတွေက ၃၀၀ မှ ၅၀၀ မီလီမီတာ အသီးသီးဖြစ်ကြောင်းသိရပါသည်။

စပါးသီးနှံက ရေလိုအပ်ချက် ၇၀၀ မှ ၁၄၀၀ မီလီမီတာဖြစ်သော်လည်း စပါးစိုက်ပျိုးသည့်နည်း စနစ်အပေါ် မူတည်သေးသည်။ ပျိုးထောင်ကောက်စိုက်စနစ်က တိုက်ရိုက်မျိုးစေ့ချစနစ်ထက် ရေပို လိုအပ်သည်မှာ ရှင်းပါသည်။

ရာသီဥတုပြောင်းလဲနေပြီး ရေရှားပါးနိုင်သည့် လက်ရှိအခြေအနေတွင် ကြဲပက်စိုက်စနစ်ကဲ့သို့ တိုက်ရိုက်မျိုးစေ့ချစပါး စိုက်ပျိုးနည်းစနစ်က အားသာချက်ဖြစ်နေသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ တိုက်ရိုက် မျိုးစေ့ချစနစ်တွင်လည်း စိုက်နည်းစနစ်မှာ ယေဘုယျအားဖြင့် နှစ်မျိုးဖြစ်သည်။

တစ်မျိုးမှာ ပျိုးထောင်ကောက်စိုက်စနစ်တွင် စိုက်ခင်းတမန်းပြင်သလိုပြင်ပြီး ထိုအစိုတမန်းမှာ စပါးမျိုးစေ့ကို အညှောင်ဖောက် ပြီး မျိုးစေ့ချသည့် အစိုတမန်းပြင်တိုက်ရိုက်မျိုးစေ့ချနည်းစနစ်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယတစ်နည်းကတော့ နှမ်း၊ ပြောင်း၊ မြေပဲစသည့် ယာသီးနှံတွေစိုက်မှာလို အခြောက်ထွန်ရေးပြင်ပြီး စပါးမျိုးစေ့ကိုလည်း အခြောက် တိုက်ရိုက်မျိုးစေ့ချစိုက်ပျိုးနည်းစနစ်ဖြစ်သည်။ အစိုတမန်းပြင်စိုက်စနစ် ထက် အခြောက်ထွန်ရေးမျိုးစေ့ချစနစ်က ပို၍ရေလိုအပ်မှုနည်းသည်။

ရေလိုအပ်ချက်အပေါ်မူတည်ပြီး စိုက်ပျိုးအောင်မြင်နိုင်မည့်သီးနှံနှင့် စိုက်နည်းစနစ်ကို လိုအပ် ပါက ရွေးချယ်နိုင်ရန်ဖြစ်ပါသည်။

ဆင်းသီဟ

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ပြောင်ခင်းမှာ ပေါင်းရှင်းဖို့ ဘူဒိုဇာ လာပြီ ဒိုး... ပြောင်းခင်း စိုက်နေရင်း ပေါင်းခင်းမဖြစ်သွားရအောင် မအပ်စပ်တဲ့ ပေါင်းတွေအကုန်ဒိုးဖို့ "ဘူဒိုဇာ" လာပြီဗျို့။ ပြောင်းခင်းထဲက ပေါင်းတွေကို အမြစ်ပြတ် သုတ်သင်ပေးမယ့် အစွမ်းထက်ထက် ဆေးတစ်လက် ဆိုရင် ပေါင်းမနိုင်ခင် "ပြောင်း" နိုင်ဖို့ ပြောင်းအထူး ရွေးချယ်ပေါင်းသတ်ဆေး "ဘူဒိုဇာ" နဲ့ဆိုရင် ဘယ်ပေါင်းတွေ ခံနိုင်ပါ့မလဲ? အဓိကပေါက်တတ်တဲ့ "မြေဇာ၊ မြက်ယား၊ ဆင်ငို၊ လက်သဲခွ၊ ဝမ်းဘဲစာ၊ လေးခွမြက်၊ ဝက်ကျွတ်၊ တောဟင်းနုနွယ်၊ မှိုချဥ်၊ ဟင်းဂလာ၊ ခွေးသေးပန်း၊ ဗောက်ပင်၊ ဗောက်လောက်ညို၊ ဆေးပုလဲ၊ ပရန္နဝါ၊ မြက်မုန်ညင်း" တို့ကို အမြစ်ပြတ် အထူးနှိမ်နင်းဖို့ "ဘူဒိုဇာ" ရှိရင် စိတ်သာချလိုက် ဦးကြီးတို့ရေ။ ပြောင်းဖူးပင် တစ်လသားမပြည့်မီ ပေါင်းအရွက် (၂-၄) ရွက် ထွက်ချိန်မှာ အချိန်မှန်မှန်နဲ့ မြန်မြန် သုံးထားဖို့ပဲ တိုက်တွန်းလိုက်ချင်တယ်ဗျ။ လက်မနှေးဘဲ အခုပဲ ပြောင်းခင်းထဲကပေါင်းတွေ "ဘူဒိုဇာ" နဲ့ ရှင်းလိုက်ရအောင်။

Read more

Facebook page သို့သွားရန်